Seçim sürecinde tüm partiler aday belirleme aşamasında bocalıyor. Seçmeni ikna eden aday profili midir, seçmen profili mi kendine uygun adayı belirler? CHP sıralarında ilk varsayım geçerliyken Ak Parti ikinci varsayımın geçerliliğiyle çalışmalar yürütüyor. Bu fark salt parti tercihini tarif etmiyor, Eskişehir’i kimin tanıyıp kimin tanımadığını da açıklıyor. Kazancın oturmuş dizgesinde şehrin genel dokusu üst sıraya yazılır. Yazılmayınca düğmeler yanlış ilikleniyor. Oyların blok hâlinde parti ambleminin altında toplanmasını beklemek hayal. Nasıl ki genel seçimlerde ekonomik göstergeler beklenen etkiyi yaratmadıysa yerel seçimlerde de grafik, sosyal faktörlerin teminatıyla şekilleniyor. Stabil demografi, yaşam tarzının sürdürülebilirliği ve konforun standardı daha öncelikli maddeler.
Eskişehir’de radikalleşme çağrısı yapanlar, bu bozuk matematikle kazanamayacakları gibi aslına bakılırsa kötülük yapıyorlar. Öğrenci nüfusunu kullanarak sinsi sinsi, siyasetin kılcallarına sızma girişimindeler. Galeyana getirebilecek duyu noktalarıyla oynamak hangi Einstein’ın fikriydi bilinmez ancak muvaffakiyet oranı sıfır. Ak Parti kanadı bu kanaldan ilerledikçe yahut din istismarıyla Eskişehir’de “birlik” olacağı inancına kapıldıkça maça hükmen mağlup başlıyor demektir.
Ak Parti’nin var ettiği düzende yaşamı idame ettirebilmek birçokları için sosyal zulüm seviyesine yükseldi. “Kazanmasınlar ki kaybetmeyelim.” düşüncesi yaygın. Klişe bulunan, küçümsenen kayıp endişesi Eskişehir’de oldukça baskın bir unsur.
Üstelik ekonomik tablonun sert etkilerini bir nebze de olsa sönümleyebilecek yardım ağı, merkez belediyelerin koordinasyonuyla işletiliyor. Ak Parti’nin sosyal politika üretmedeki gücü Eskişehir’de yetersiz. Partiyi saldırgan politikalara iten de bu genel politikasızlık hâli.
İnsan psikolojisi şiddetli ve karanlık iklimlerde aşinalık etkisine sığınır. Tanıdık yüzler, bilindik eşraf mevcudun garantörüdür. CHP’nin talihli olduğu asıl saha burası. Yılmaz Büyükerşen, Ahmet Ataç, Jale Nur Süllü, Utku Çakırözer gibi Eskişehir’de kemikleşmiş sempatik figürler CHP’ye pozitif imaj kazandırıyor. İYİ Parti’nin de yavaş yavaş güler yüz damarını yakaladığı tartışılmaz gerçeklerden.
“Lafım Çok Ellerim Bomboş”
Umulanın gerçeklere yenildiği diplomatik ringte iki rakip karşı karşıya. Bir tarafta “Yaptım.” diyebilmenin rahatlığı diğer tarafta “Yapacağım.” vaatleri. Terazinin doğal dengesi ilkine meylediyor. Biri, diğerinin kabarmış göğüs kafesiyle yürüdüğü caddeden kendini kanıtlama çabasıyla geçiyor. Açığı kapatmanın gerek şartı, öz güvenle karşılansa da projesizlik mümkün mertebe kaybetmenin rotasını izleyecektir.
TÜRASAŞ’ın özelleştirileceği söylentileri dolaşımdayken Ak Parti yönetimi hangi projeyle inandırıcılığını sağlayacak? Kaymaz’daki 3. maden atık depolama tesisinin yörede yarattığı sağlık sorunları güncelliğini korurken sunulacak yatırım programları Eskişehir’den neyi alacak, Eskişehir’e geri ne verecek? Pik saatlerdeki trafik ve ulaşım problemini tramvayın varlığına bağlayarak neyi çözebildiler, yerine hangi proje tasarısı koyuldu? Söz konusu adaylık olunca Ankara’nın kapısından ayrılmayıp söz konusu Eskişehir’in ihtiyaçları olduğunda sessiz kalanlara ne demeli? Rica minnet yol yaptıramayan ağır isimler, ülkeyi yöneten partinin mensubu olarak başka şehirleri anlatıyor vatandaşa. Hatanın büyüğü, sıradan bir Eskişehirlinin gündemi sıkı sıkıya takip ettiğini ve yönlendirmeyle değil bireysel analizle karar verdiğini görmemek.
Muhataplarına, balkon konuşmasının kuşbakışı sırrını ölçeklendirdim. Gülen suret, emin bakışlar, somut öz geçmiş ve koltuk altına kıstırılmış dosyalar…